Gedicht van de week

Tiggeworrig hebbe we Blik op Lauwe zodèt we wete wè t’er in ons durp gebeurt. Vroeger was er nie veul meer dan ut keujesblèdje. Mar veul nijs wier d’r nie gedèld. Tenminste, nie in de media zo ès we die tiggeworrig hebbe. Mar d’r was er wel één die alles zaag wè t’er gebeurde. Wie dè was? Da kunde dizze wèk lèze in ut gedicht van onze huisdichter.

Haontjesgedrag

Door Rinie van Haren

D’n haon van de Alphonsus
kent elk geheim van Lauwe
vanaf de hoge toren
hè t’ie alles bijgehouwe

Elke scharrel in ’t Kerkepad
elk amoureus gestreel
de haon die zaag van boven
ieder stiekem tafereel

En ging er dur de jaore
in de kerk nooit iets verkeerd?
De haon kan heel goed zwijgen
dè hè t’ie wel geleerd

Hij ziet en hurt nou immaol
precies wè t’er gebeurt
wie altèd keurig oppaest
wie dur de Zandstraot scheurt

D’n haon, hij zaag de Wiel
dichtvrieze en wèr smelte
hij zaag de Sprookjestuin
en Lauwe was op Stelte

Ut klôster wier museum
De Hey-Acker wier gebouwd
en in ut nij gemeentehuis
wier menig paor getrouwd

Jan en Gradje samen
mi un vurdracht op ’n feest
un treintje op de Zijveld
dè mot Theo zijn geweest

Van der Grift wier Brouwershof
nou is ut Herbergier
dansen bij zaal Kruisbergen
dè was nog ’s vertier

Dikke Thé brocht olie
vurheen dee dè Henk de Kul
Nijtmans ventte onderbôkse
en meer nog van dè spul

Brood van bakker Kolf
of un brief van Hent de Post
d’n haon die gaaf z’n ogen
alle dage goed de kost

Es we de haon z’n harde schijf
gaon digitalisere
dan kum d’r heel wè aon ut licht
da kan ‘k oe garandere

Dus wilde ooit iets wete
vraog ut d’n haon misschien
Vanaf die hoge toren
Hè’t hij ut grif gezien

RvH20190320

Alleen tijdens de grote renovatie in 2008 en 2009 is de haan tijdelijk van zijn prominente plek geweest. Archieffoto: Markeon