Gierige grootgrutters en graaiende klanten

Column door Bob Meinona

Toen premier Rutte op donderdagmiddag 12 maart een aantal maatregelen afkondigde in de strijd tegen het coronavirus trokken hele volksstammen naar de landelijke supermarkten en trokken daar in enkele luttele uren de aangeprezen waren uit de schappen tot er alleen nog lege stellingen achterbleven. Die beelden gingen de hele avond viraal en ook de volgende dag – nadat de hele nacht vrachtwagens waren volgestouwd in de distributiecentra en ’s morgens al vroeg de supers gingen bevoorraden – was dit het beeld dat zich continue voordeed. Consumenten die zich breed maakten bij een schap en vervolgens zoveel producten insloegen dat ze voor 2020 voldoende zouden hebben. En wat was de reactie van de grootgrutters zelf? Zij zaten gniffelend in hun bubbelbad te bellen met de filiaalhouders en maakten een optelsom van al die geweldige omzetten die er waren gerealiseerd. Geweldig! Het leken wel kerstomzetten.
In de winkels ging het er intussen niet zelden agressief aan toe. Een klant trok aan de ene kant van een XXL-verpakking toiletpapier terwijl een ander aan de andere kant trok. Zo was er in ieder geval wel anderhalve meter afstand. De nuchtere Nederlanders lieten hun ware aard gelden in tijden van nood en angst. Buiten op de parkeerplaats stonden hordes klanten te wachten op een winkelwagentje. ‘Mag ik zo dat winkelwagentje van u?’ vraagt een wachtende beleefd aan een klant die met een volle kar naar zijn auto rijdt. ‘Nee, ik moet nog terug naar binnen’, was het antwoord.

Premier Rutte hield vrijdag 13 maart opnieuw een persconferentie en riep op dat hamsteren niet nodig was. Maar daar luisterden zijn onderdanen al helemaal niet naar. Een directielid van een supermarktketen werd geïnterviewd door RTL4 in een distributiecentrum waar heftruckchauffeurs met gevaar voor eigen leven in een veel te hoge snelheid hoog gestapelde pallets met wc-papier in gereedstaande vrachtwagens manoeuvreerden. ‘Er is voldoende voor iedereen’, liet ook deze manager weten, maar een week later hapert het enorme distributiesysteem. De hardwerkende mensen in de vitale beroepen moeten op één dag soms wel tot drie keer toe naar de supermarkt om wat boodschappen bijeen te krijgen. En hebben de energie eigenlijk nodig voor andere taken, die thuis ook gewoon doorgaan naast hun baan.
Het enige wat de families Heijn en Van Eerd ondernamen tegen een virus was de virusscanner op hun computer om vervolgens in te loggen bij de bank en hun bankgegevens te bekijken in plaats van een oproep om per klant maximaal twee artikelen per product in te kopen. Ze vonden het wel best dat hun klanten als kuddedieren door de winkel renden en de winkelwagentjes in overbeladen toestand richting de kassa stuurden. Ze wisten ook niet hoe snel ze moesten afkondigen dat spaarzegels nu even niet werden uitgedeeld, want dergelijke voordeeltjes zijn nu eenmaal bedoeld voor als de klant moet worden aangespoord om naar hun winkel te komen en dan te belonen als trouwe klant Wellicht kunnen de supermarkteigenaren hun torenhoge winsten van de afgelopen dagen inzetten voor het financieren van zoveel mogelijk mondkapjes. Is er toch nog een cirkel die rond is.