Respectvolle herdenking trekt veel bezoekers

Zowel tijdens de herdenkingsbijeenkomst in de Alphonsuskerk als bij de plechtigheden op het parochiekerkhof heeft de Dodenherdenking op zaterdag 4 mei veel belangstelling gekregen. Daarmee lijkt de behoefte te groeien om niet alleen de vrijheid te vieren maar zeker ook te herdenken en met onze gedachten terug te gaan naar de vele angstige en droevige momenten die onze voorouders in Beneden-Leeuwen hebben ondervonden in de oorlogsjaren van 1940 tot 1945.

Het is vandaag 4 mei 1944...
Amper 2 maanden geleden heeft het bombardement op Nijmegen plaatsgevonden. Er vielen meer dan 800 doden waaronder Leeuwenaar Piet Hulsen. Na 2 dagen van zekerheid werd hij geïdentificeerd in de veilinghal in Nijmegen. Zijn vrouw heeft nu alleen de zorg voor hun acht kinderen in de leeftijd van 1,5 tot 14 jaar.

Betsy de Kok spreekt de aanwezigen toe als de kerkklok zeven maal heeft geslagen. ‘In september 2019 is het exact 75 jaar geleden, dat het zuiden van Nederland en ook het Land van Maas en Waal bevrijd werden. Even hebben mensen in september 1944 hier de vlag uitgestoken en drong het tot hen door dat ze bevrijd waren.

We nemen u mee terug in de tijd... Stel u eens voor dat u leeft en woont in het Beneden-Leeuwen van zo’n 75 jaar geleden. U weet nog niet dat over een maand, op 6 juni, de geallieerden zullen landen in Normandië. U heeft er ook nog geen idee van dat onze bevrijders zich hier zullen aandienen in september, nadat enkele dagen tevoren heel veel vliegtuigen zijn overgekomen richting Arnhem. De eerste Engelse patrouilles worden in Beneden-Leeuwen gesignaleerd. De inwoners van Beneden-Leeuwen voelen zich bevrijd. Onderduikers komen uit allerlei schuilplaatsen tevoorschijn. Mensen steken de vlaggen uit.

Een bevrijding zonder vrede
Er wordt gejuicht, gedanst. We voelen ons vrij. We genieten van de vrijheid. Maar na enkele dagen worden we opgeschrikt door vijandelijkheden. Aan de overkant blijkt De Betuwe nog bezet te zijn. De Duitsers zitten daar nog steeds en het ziet ernaar uit dat ze daar blijven. We worden beschoten en durven niet meer op de dijk te komen. Na enige tijd wordt het zelfs gevaarlijk om gewoon in de straten te lopen. Vanaf onze kant worden de Duitsers bestookt met kanonvuur. Over en weer gaan de beschietingen. De Duitsers komen de Waal over en steken aan de dijk in Beneden-Leeuwen 43 huizen in brand. Het is werkelijk volop oorlog en dat zal nog voortduren tot het einde van de Tweede Wereldoorlog in mei 1945. We hebben onze vrijheid terug, maar ervaren alleen maar geweld en ellende: Een bevrijding zonder vrede. In deze frontperiode van september ’44 tot mei ’45 vallen zestien oorlogsslachtoffers.’

Voorstelling
Dan wordt via een groot scherm het Klankbeeld opnieuw vertoond dat in het jaar 2000 voor het eerst werd vertoond naar aanleiding van tekstdelen uit het dagboek van Pastoor Zijlmans. Het koor Trug in de tèd neemt met een aangepast repertoire op voortreffelijke wijze de muzikale opluistering voor haar rekening. Wat een goede muziekkeuze en wat een geweldige uitvoering. Zeker ook vermeldingswaardig is de techniek door Luton, waardoor in de gehele kerk het geluid prima werd verzorgd. Wethouder Sander Bos hield een toespraak en twee kinderen van De Leeuwenkuil lazen een gedicht voor.

Dodenherdenking
Buiten wachtten leden van muziekvereniging Koning Willem III die de stille tocht met hun slagwerkinstrumenten begeleidden. Leden van Scouting Don Bosco droegen de bloemstukken. Nabestaanden van de oorlogsslachtoffers en overige genodigden en belangstellenden sloten aan in de stille tocht naar het kerkhof. Het orkest van Koning Willem III speelde stemmige koralen tot het hele gezelschap was gearriveerd bij de Calvarieberg waar oud-Stoters een erewacht vormden. Ben de Swart kondigde het Taptoesignaal aan welke door Patrick van Haren op prima wijze werd uitgevoerd. Na de twee minuten stilte volgde het dodenappèl en de bloemenhulde. Na het Wilhelmus vond nog een ongebruikelijke maar daardoor niet minder belangrijke mededeling plaats. Presentator Ben de Swart werd bedankt voor de afgelopen 19 jaar dat hij deze taak op zich heeft genomen. Vanwege gezondheidsredenen heeft hij aangekondigd terug te willen treden. Namens de Stichting 4 Mei Herdenking mocht hij een attentie in ontvangst nemen en klonk er applaus.

Fotoreportage: Markeon