Wandelaars genieten van Lauws rustpunt

Door Rinie van Haren

Dit jaar verzorgen Gerda en Theo van Gelder al voor het tiende jaar elke Vierdaagsedag een volledig ingericht rustpunt langs de route van de Vierdaagse van Nijmegen waar deelnemende Lauwse wandelaars hartelijk worden ontvangen en waar bijzonder goed wordt gezorgd voor de inwendige mens. Het Lauwse echtpaar zet zich onbaatzuchtig in en weet als geen ander waarmee zij de wandelaars kunnen verwennen. In het verleden werd het rustpunt beheerd door drie personen, maar vanwege conditionele redenen heeft Lineke Hol moeten afhaken.

Op dinsdagmorgen stonden Gerda en Theo al om 4.15 uur op om koffie te zetten, bouillon te maken en de bus in te laden om op pad te gaan naar Nijmegen. Elk jaar kiezen zij hun vaste plek en de wandelaars die gebruik maken van de catering weten intussen waar ze het Lauwse echtpaar kunnen verwachten. En mochten ze het niet direct weten, de donker gekleurde partytent, voorzien van Braoiersvlag, valt al vanuit de verte op.

Het was die eerste dag prachtig wandelweer, voor toeschouwers zelfs aan de frisse kant. Nadat alles uitgebreid klaarstaat, de broodjes, de eieren, koffie, thee, melk, bouillon en allerlei andere lekkernijen, arriveren in willekeurige volgorde Henk Hoefnagel, Peter Hol, Ronald Romijnders en zijn dochter Line, Hans Olierook, Anna, Siena, Rian en Rien, Wilma, Leonie, Thea Krechting, Wieb van Zuijlen, Samantha van Haren, Geert van Tiem, Ton van Kerkhof, Jos Salet. Natuurlijk is er het gemis van enkele vaste lopers die dit jaar niet deelnemen, zoals Geert Cobussen en Rikie van der Borgh, maar die laatste komt samen met Arnold en kleinkinderen als toeschouwers toch even buurten. Om 11 uur zijn alle wandelaars die gebruik maken van de catering gepasseerd en kan er met opruimen worden begonnen. Dag één kan als zeer geslaagd worden genoteerd. Van de wandelaars ontvangen we veel positieve reacties. Het weer was prima en het tempo zat er goed in. Stef van Dinther en Theo van Gelder stuurden de foto’s in die onderaan dit artikel te zien zijn.

Een groot compliment aan Gerda en Theo die al 10 jaar lang elke Vierdaagsedag langs de route staan om de wandelaars een compleet ingericht rustpunt te bieden waar allerlei lekkernijen klaar staan. Foto: Theo van Gelder

Op de tweede dag wordt Maas en Waal aangedaan en zullen er veel bekende toeschouwers langs de route staan. Vooral tussen Wijchen en Beuningen, waar het podium van JoMi staat opgesteld, zal het even thuiskomen zijn voor de West Maas en Waalse wandelaars. De vlaggetjes die zij van de gemeente kregen en bij zich dragen helpen bij de herkenning. De West Maas en Waalse wandelaars kunnen steevast rekenen op luid applaus wanneer zij het mobiele podium passeren. In de partytent van Gerda en Theo is Jos Salet op woensdagmorgen de eerste gast, daarna volgen al snel de anderen. De verschillende starttijden en de verschillende looptempo’s beïnvloeden het tijdstip van arriveren, maar ook nu weer hebben Theo en Gerda allerlei lekkernijen klaar staan en ontbreekt het de wandelaars aan niets. Hier en daar komen de eerste blaren op en ook vanuit Beneden-Leeuwen verschijnt niet iedereen aan de finish van de Roze Woensdag.

Ook Stef van Dinther stuurde elke dag foto's naar onze redactie waarmee wij in staat zijn om alle bezoekers van onze website een mooie reportage voor te schotelen. Foto: Stef van Dinther

Op donderdag koerst het wandelpeloton door Groesbeek en wordt het heuvellandschap bedwongen. Hier wordt het wandelmechanisme van de wandelaars aan een stevige beproeving onderworpen. Theo en Gerda hebben een mooi plekje gevonden nabij de Heumense sluis en hebben hun voorzieningen en lekkernijen weer prima op orde. Wieb van Zuijlen is ziek en haakt af. Hans Olierook viert tijdens de derde wandeldag zijn 67e verjaardag. Zo raken lief en leed ook de Leeuwense wandelaars. Het is een warme wandeldag en de lppers leggem niet allemaal even gemakkelijk hun afstand af. Hier en daar kraakt het en moet er op wilskracht worden gestreden om de Wedren te halen. Toch zit de sfeer er bij de West Maas en Waalse wandelaars goed in. Bij het Lauwse rustpunt maken ook onbekende wandelaars een praatje en een korte stop. Als Gerda en Theo naar huis gaan zien ze de bezemwagen naderbij komen en stapt juist de laatste wandelaar in. Jammer als je moet opgeven. Ook verschillende West Maas en Walers zullen de Via Gladiola moeten missen. In Lauwe worden door Gerda en Theo intussen heerlijke taarten gebakken, want er valt wel wat te vieren morgen, als de wandelaars na vier dagen de eindstreep zullen passeren.

De laatste dag zal beslist ook geen cadeautje zijn, maar die laatste kilometers geef je natuurlijk niet meer op. Effe doorbijten en vooral sfeer proeven als je Cuijk eenmaal hebt gehaald. Want vanaf dan wordt je gedragen door het publiek, de muziek en de sfeer. Daar, in de verte, lonkt de Via Gladiola. Als je Malden voorbij bent, krijg je vleugels en gaan die laatste 5 kilometers als vanzelf. Genieten van die triomfantelijke stappen richting dat felbegeerde kruisje.

We maken een diepe buiging voor al die wandelaars uit West Maas en Waal die de finish bereikten en danken iedereen die reacties en foto’s instuurden naar onze redactie. De eerste 41 foto’s zijn ingestuurd door Stef van Dinther en de overige foto’s komen van Theo van Gelder.